Writen by
Unknown
11:00 μ.μ.
-
0
Comments
Ο Κώστας Μίσσας βρέθηκε στο Αγρίνιο το περασμένο Σαββατοκύριακο για το σεμινάριο προπονητών που διοργάνωσε η ΕΣΚΑΒΔΕ και μίλησε στο olatagoal.gr τόσο για την εκδήλωση της Ένωσης όσο και για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα. Ο Ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Νέων Ανδρών μίλησε για την οργάνωση και τις προσδοκίες για την Εθνική μας ομάδα, για τις ομάδες μας στη Euroleague και την επιλογή Ελλήνων τεχνικών καθώς και για την οργάνωση σεμιναρίων που έχουν σα στόχο την εξέλιξη των προπονητών και τη διαχείριση νεαρών παικτών.
Αναλυτικά:
Πως κρίνετε ότι πήγε το σεμινάριο προπονητών της ΕΣΚΑΒΔΕ;
Θεωρώ ότι κάθε φορά που ερχόμαστε εδώ η οργάνωση είναι άψογη. Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τις ομιλίες και ότι χρειαζόμαστε. Κάθε χρόνο, γιατί έρχομαι τα τελευταία 4-5 χρόνια, βελτιώνονται τα παιδιά που είναι στην ομάδα επίδειξης, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορούν να το στηρίζουν τα παιδιά. Και κάθε φορά υπάρχει το ενδιαφέρον προπονητών από την ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο. Ίσως φέτος να ήταν λιγότεροι, όμως σε άλλα ήταν 50-60. Γενικά όμως ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι καλός και αυτό για μας είναι σημαντικό κίνητρο να ερχόμαστε, να μιλάμε και να ανταλλάζουμε απόψεις.
Είναι σημαντικό μόνο για τους προπονητές ή θα θέλατε να υπάρχουν αθλητές και γονείς;
Είναι ένα άλλο κομμάτι αυτό, το οποίο είναι σε αλλη μορφή προγράμματος, που έχει να κάνει με το Αναπτυξιακό της Ομοσπονδίας. Είναι σεμινάριο προπονητών σε συνεργασία με σύνδεσμο, ΕΟΚ και ΕΣΚΑΒΔΕ. Αυτό που λες είναι μέσα σε ένα προγραμματισμό που κοιτάμε να κάνουμε και να έχει άλλο αντικείμενο. Το σχεδιάζουμε πάντως.
Θα είναι και για σας πιο ευχάριστο αυτό;
Όχι δεν έχω πρόβλημα. Άλλο το ένα project και άλλο αυτό που λες. Στο ένα προσπαθούμε να δώσουμε στους προπονητές κάποιες κατευθύνσεις με τις εισηγήσεις που κάνουμε και στο άλλο προσπαθείς και να δείξεις και να κάνεις. Και βάζεις τους πάντες σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Πρέπει να δώσεις κατευθύνσεις σε γονείς και νεαρούς αθλητές. Είναι στο κομμάτι της ανάπτυξης. Εδώ τα σεμινάρια έχουν διάφορα θέματα.
Αναφερθήκατε στη βελτίωση των αθλητών και στις υποδομές στην παρουσίαση σας. Θα μας αναπτύξετε λίγο το κομμάτι αυτό;
Το κομμάτι των υποδομών είναι το σημαντικότερο απ' όλα. Είναι ποιος έχει πρόγραμμα, ποιος σχεδιάζει και φυσικά η λογική των υποδομών έχει να κάνει με το Σύλλογο, διότι στη χώρα μας δεν υπάρχει σχολικός αθλητισμός. Σε άλλες χώρες υπάρχει αυτό, εδώ πρέπει να γίνεται μέσα στην ομάδα. Από κει και πέρα όσο οι ομάδες οργανώνονται στο συγκεκριμένο κομμάτι καλύτερα, τόσο καλύτερα θα είναι και τα αποτελέσματα όσον αφορά την εξέλιξη παικτών. Για να γίνει αυτό το πράγμα θα πρέπει πρώτα απ' όλα αυτοί που ασχολούνται με τις μικρές ηλικίες να έχουν ή να αποκτούν την αντίστοιχη τεχνογνωσία πάνω στις ηλικιακές ομάδες. Αυτό χρειάζεται διάθεση, προβληματισμό και ψάξιμο, γιατί είναι τελείως διαφορετικό να προπονείς παιδιά 12 χρονών και άλλο παιδιά 15 χρονών ή γυναίκες. Χρειάζεται πρόγραμμα από τη διοίκηση, θέλει κατεύθυνση και υπομονή από τη διοίκηση. Όσον αφορά το κομμάτι των υποδομών έχουμε δύο βασικούς στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι η παραγωγή αθλητών και αθλητριών, ο δεύτερος είναι το κοινωνικό μέρος, δηλαδή το να δημιουργήσεις ισχυρούς χαρακτήρες. Υπάρχει φυσικά και ένας τρίτος στόχος που δεν είναι αυτοσκοπός, είναι το ομαδικό αποτέλεσμα. Αν έχω μια καλή φουρνιά μπορεί να "χτυπήσω" ένα πρωτάθλημα Παίδων, Εφήβων, Περιφερειακό και Πανελλήνιο. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός, αλλά κάποιες φορές καταλήγει να είναι και καταλύει τους άλλους δύο. Αυτή είναι η διαφορά του καλού από το κακό πρόγραμμα.
Ο κύριος Χριστόπουλος είπε πως ο προπονητής πρέπει συνεχώς να ψάχνει νέα πράγματα. Έχετε παραδείγματα προπονητών που έμειναν στάσιμοι;
Φυσικά έχω δει. Είναι οι προπονητές οι οποίοι δεν έχουν ανοιχτό μυαλό. Το πλεονέκτημα όχι μόνο του προπονητή αλλά του κάθε ανθρώπου είναι να έχει ανοιχτό μυαλό. Αυτό σημαίνει ότι δέχομαι πληροφόρηση στον τομέα μου, στη δουλειά μου και επιλέγω αυτό το οποίο θέλω. Αυτό όμως μέσα από μεγάλη πληροφόρηση. Εάν δεν έχω ανοιχτό μυαλό και έχω μείνει σε πέντε πράγματα που θεωρώ ότι μόνο αυτά υπάρχουν, μένω πίσω και δεν εξελίσσομαι. Είτε είμαι προπονητής μπάσκετ, είτε δημοσιογράφος οτιδήποτε. Είναι δεδομένο για όλους τους ανθρώπους.
Το μπάσκετ αλλάζει καθημερινά;
Το μπάσκετ κατά την άποψή μου αλλάζει σε διάφορες μορφές. Κάθε μέρα δε θα έλεγα αλλά έχει μια συχνότητα αρκετά σοβαρή, η οποία έχει να κάνει με τη βελτίωση των παικτών. Και σήμερα αν έχει γίνει κάποια αλλαγή είναι ότι οι παίκτες γίνονται πολύ καλοί αθλητές. Ταλέντο υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Όσο οι παίκτες αυξάνουν την αθλητική τους ικανότητα αρχίζει και αλλάζει ο τρόπος εξάσκησης και προπόνησης.
Θα μας πείτε δύο λόγια για το υψηλό επίπεδο, όπως η Euroleague και για την επιλογή δύο Ελλήνων προπονητών στις μεγάλες ομάδες, αν και είχαμε την αποχώρηση του Αργύρη Πεδουλάκη;
Εγώ θεωρώ ότι η φετινή χρονιά και για Ολυμπιακό και για Παναθηναϊκό είναι πολύ πιο δύσκολη από τις προηγούμενες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι δύο ομάδες κατέβασαν το μπάτζετ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, εν αντιθέσει με κάποιες άλλες ομάδες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ οι οποίες μείναν σε υψηλά επίπεδα ή τα ανεβάσανε. Παρόλα αυτά και οι δύο ομάδες είναι μέσα στην πρόκριση, πιο δύσκολα όμως αυτή τη φορά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός είναι δύο φορές Πρωταθλητής Ευρώπης και αυτή η λογική που υπάρχει ότι θα πρέπει να είναι και τρίτη και τέταρτη δεν ευσταθεί. Δε μπορεί μια ομάδα να είναι πάντα πρώτη στην Ευρώπη. Από πλευράς Παναθηναϊκού έφυγαν πολλοί παίκτες και προχώρησε. Περιμένουμε να δούμε και μακάρι να προκριθούν και οι δύο. Όσον αφορά την επιλογή των προπονητών θεωρώ ότι οι Έλληνες προπονητές είναι αξιόλογοι, έχουν πάρα πολλές ικανότητες, απλά η αγάπη στους ξένους και η λογική να κατεβάσω έναν καλό Έλληνα προπονητή είναι λάθος. Εγώ θεωρώ την απομάκρυνση του Πεδουλάκη πάρα πολύ γρήγορη, χωρίς κανένα λόγο. Μπορούσε να τελειώσει η σεζόν. Αυτή τη στιγμή ο Αργύρης έχει πάρει δύο Κύπελλα, ένα Πρωτάθλημα, είναι μέσα στην πρόκριση και με συνοπτικές διαδικασίες απολύθηκε. Για μένα είναι πολύ βιαστική κίνηση και είναι πολύ πιθανό αν ήταν κάποιος Πεδουλάκοβιτς να μη γινότανε αυτή η κίνηση.
Στους παίκτες πίσω από Διαμαντίδη και Σπανούλη τι ακολουθεί;
Είμαστε τυχεροί γιατί σε πρώτη φάση έχουμε παιδιά τα οποία είναι σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι των γεννημένων το 1985 όπου είναι μέσα ο Πρίντεζης και άλλοι παίκτες και στη συνέχεια μια γενιά του '89 και του '90 με Καλάθη, Κουφό και αρκετούς άλλους. Πιστεύω λοιπόν ότι έχουμε μέλλον σε πολύ υψηλό επίπεδο. Γενικότερα και για την Εθνική ομάδα και για τις ομάδες μας.
Συνολικά τι περιμένουμε από την Εθνική Ομάδα;
Κάνουμε μια προσπάθεια να υπάρχει ένα στυλ παιχνιδιού σε όλες τις Εθνικές Ομάδες. Φέτος τα μηνύματα είναι πολύ καλύτερα. Είναι θέμα συνδυασμού θεμάτων και από πλευράς Ομοσπονδιακών προπονητών με συνεχείς επαφές. Σε πρώτη φάση μιλάμε με τους προπονητές που έχουν τα επιλεγμένα παιδιά στα κλιμάκια και να δουλεύουμε σε ένα παράλληλο στάδιο. Πρέπει να αρχίσουμε να έχουμε ένα στυλ και θεωρώ ότι είχαμε παρελθόν, έχουμε παρόν και θα έχουμε μέλλον. Είμαστε πολύ τυχεροί σε αυτό το κομμάτι, διότι έχουμε μια πολύ καλή σειρά παικτών οι οποίοι μπορούν να παίξουν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Άρα λοιπόν έχουμε τη συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό, αλλά εμείς πρέπει να βλέπουμε μέχρι την Ολυμπιάδα του 2020. Έχουμε την ικανότητα και το ταλέντο να δημιουργήσουμε μια ομάδα που μπορεί να μας φέρει μετάλλια τώρα αλλά και σε βάθος χρόνου.
Η απόφαση να λειτουργούν όλες οι ηλικιακές ομάδες με ίδιο στυλ είναι δύσκολη;
Είναι θέμα φιλοσοφίας και όχι συστημάτων. Είναι μια γενικότερη μορφή τρόπου παιχνιδιού. Εμείς σαν Ομοσπονδία προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μοντέλα. Η πρώτη μας λογική είναι οι μικρές ηλικιακά Εθνικές Ομάδες να έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά στην ομαδική τακτική. Φυσικά η κάθε ομάδα έχει τις ιδιαιτερότητές της και ο κάθε προπονητής βάζει τη δική του "σφραγίδα". Σα βάση όμως θέλουμε να περάσουμε κοινά πράγματα. Να έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία σε συγκεκριμένα κομμάτια τακτικής. Αυτό προσπαθούμε να το κάνουμε βασιζόμενοι στο DNA του Έλληνα μπασκετμπολίστα και της Ελληνίδας μπασκετμπολίστριας.
Αναλυτικά:
Πως κρίνετε ότι πήγε το σεμινάριο προπονητών της ΕΣΚΑΒΔΕ;
Θεωρώ ότι κάθε φορά που ερχόμαστε εδώ η οργάνωση είναι άψογη. Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τις ομιλίες και ότι χρειαζόμαστε. Κάθε χρόνο, γιατί έρχομαι τα τελευταία 4-5 χρόνια, βελτιώνονται τα παιδιά που είναι στην ομάδα επίδειξης, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορούν να το στηρίζουν τα παιδιά. Και κάθε φορά υπάρχει το ενδιαφέρον προπονητών από την ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο. Ίσως φέτος να ήταν λιγότεροι, όμως σε άλλα ήταν 50-60. Γενικά όμως ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι καλός και αυτό για μας είναι σημαντικό κίνητρο να ερχόμαστε, να μιλάμε και να ανταλλάζουμε απόψεις.
Είναι σημαντικό μόνο για τους προπονητές ή θα θέλατε να υπάρχουν αθλητές και γονείς;
Είναι ένα άλλο κομμάτι αυτό, το οποίο είναι σε αλλη μορφή προγράμματος, που έχει να κάνει με το Αναπτυξιακό της Ομοσπονδίας. Είναι σεμινάριο προπονητών σε συνεργασία με σύνδεσμο, ΕΟΚ και ΕΣΚΑΒΔΕ. Αυτό που λες είναι μέσα σε ένα προγραμματισμό που κοιτάμε να κάνουμε και να έχει άλλο αντικείμενο. Το σχεδιάζουμε πάντως.
Θα είναι και για σας πιο ευχάριστο αυτό;
Όχι δεν έχω πρόβλημα. Άλλο το ένα project και άλλο αυτό που λες. Στο ένα προσπαθούμε να δώσουμε στους προπονητές κάποιες κατευθύνσεις με τις εισηγήσεις που κάνουμε και στο άλλο προσπαθείς και να δείξεις και να κάνεις. Και βάζεις τους πάντες σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Πρέπει να δώσεις κατευθύνσεις σε γονείς και νεαρούς αθλητές. Είναι στο κομμάτι της ανάπτυξης. Εδώ τα σεμινάρια έχουν διάφορα θέματα.
Αναφερθήκατε στη βελτίωση των αθλητών και στις υποδομές στην παρουσίαση σας. Θα μας αναπτύξετε λίγο το κομμάτι αυτό;
Το κομμάτι των υποδομών είναι το σημαντικότερο απ' όλα. Είναι ποιος έχει πρόγραμμα, ποιος σχεδιάζει και φυσικά η λογική των υποδομών έχει να κάνει με το Σύλλογο, διότι στη χώρα μας δεν υπάρχει σχολικός αθλητισμός. Σε άλλες χώρες υπάρχει αυτό, εδώ πρέπει να γίνεται μέσα στην ομάδα. Από κει και πέρα όσο οι ομάδες οργανώνονται στο συγκεκριμένο κομμάτι καλύτερα, τόσο καλύτερα θα είναι και τα αποτελέσματα όσον αφορά την εξέλιξη παικτών. Για να γίνει αυτό το πράγμα θα πρέπει πρώτα απ' όλα αυτοί που ασχολούνται με τις μικρές ηλικίες να έχουν ή να αποκτούν την αντίστοιχη τεχνογνωσία πάνω στις ηλικιακές ομάδες. Αυτό χρειάζεται διάθεση, προβληματισμό και ψάξιμο, γιατί είναι τελείως διαφορετικό να προπονείς παιδιά 12 χρονών και άλλο παιδιά 15 χρονών ή γυναίκες. Χρειάζεται πρόγραμμα από τη διοίκηση, θέλει κατεύθυνση και υπομονή από τη διοίκηση. Όσον αφορά το κομμάτι των υποδομών έχουμε δύο βασικούς στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι η παραγωγή αθλητών και αθλητριών, ο δεύτερος είναι το κοινωνικό μέρος, δηλαδή το να δημιουργήσεις ισχυρούς χαρακτήρες. Υπάρχει φυσικά και ένας τρίτος στόχος που δεν είναι αυτοσκοπός, είναι το ομαδικό αποτέλεσμα. Αν έχω μια καλή φουρνιά μπορεί να "χτυπήσω" ένα πρωτάθλημα Παίδων, Εφήβων, Περιφερειακό και Πανελλήνιο. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός, αλλά κάποιες φορές καταλήγει να είναι και καταλύει τους άλλους δύο. Αυτή είναι η διαφορά του καλού από το κακό πρόγραμμα.
Ο κύριος Χριστόπουλος είπε πως ο προπονητής πρέπει συνεχώς να ψάχνει νέα πράγματα. Έχετε παραδείγματα προπονητών που έμειναν στάσιμοι;
Φυσικά έχω δει. Είναι οι προπονητές οι οποίοι δεν έχουν ανοιχτό μυαλό. Το πλεονέκτημα όχι μόνο του προπονητή αλλά του κάθε ανθρώπου είναι να έχει ανοιχτό μυαλό. Αυτό σημαίνει ότι δέχομαι πληροφόρηση στον τομέα μου, στη δουλειά μου και επιλέγω αυτό το οποίο θέλω. Αυτό όμως μέσα από μεγάλη πληροφόρηση. Εάν δεν έχω ανοιχτό μυαλό και έχω μείνει σε πέντε πράγματα που θεωρώ ότι μόνο αυτά υπάρχουν, μένω πίσω και δεν εξελίσσομαι. Είτε είμαι προπονητής μπάσκετ, είτε δημοσιογράφος οτιδήποτε. Είναι δεδομένο για όλους τους ανθρώπους.
Το μπάσκετ αλλάζει καθημερινά;
Το μπάσκετ κατά την άποψή μου αλλάζει σε διάφορες μορφές. Κάθε μέρα δε θα έλεγα αλλά έχει μια συχνότητα αρκετά σοβαρή, η οποία έχει να κάνει με τη βελτίωση των παικτών. Και σήμερα αν έχει γίνει κάποια αλλαγή είναι ότι οι παίκτες γίνονται πολύ καλοί αθλητές. Ταλέντο υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Όσο οι παίκτες αυξάνουν την αθλητική τους ικανότητα αρχίζει και αλλάζει ο τρόπος εξάσκησης και προπόνησης.
Θα μας πείτε δύο λόγια για το υψηλό επίπεδο, όπως η Euroleague και για την επιλογή δύο Ελλήνων προπονητών στις μεγάλες ομάδες, αν και είχαμε την αποχώρηση του Αργύρη Πεδουλάκη;
Εγώ θεωρώ ότι η φετινή χρονιά και για Ολυμπιακό και για Παναθηναϊκό είναι πολύ πιο δύσκολη από τις προηγούμενες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι δύο ομάδες κατέβασαν το μπάτζετ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, εν αντιθέσει με κάποιες άλλες ομάδες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ οι οποίες μείναν σε υψηλά επίπεδα ή τα ανεβάσανε. Παρόλα αυτά και οι δύο ομάδες είναι μέσα στην πρόκριση, πιο δύσκολα όμως αυτή τη φορά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός είναι δύο φορές Πρωταθλητής Ευρώπης και αυτή η λογική που υπάρχει ότι θα πρέπει να είναι και τρίτη και τέταρτη δεν ευσταθεί. Δε μπορεί μια ομάδα να είναι πάντα πρώτη στην Ευρώπη. Από πλευράς Παναθηναϊκού έφυγαν πολλοί παίκτες και προχώρησε. Περιμένουμε να δούμε και μακάρι να προκριθούν και οι δύο. Όσον αφορά την επιλογή των προπονητών θεωρώ ότι οι Έλληνες προπονητές είναι αξιόλογοι, έχουν πάρα πολλές ικανότητες, απλά η αγάπη στους ξένους και η λογική να κατεβάσω έναν καλό Έλληνα προπονητή είναι λάθος. Εγώ θεωρώ την απομάκρυνση του Πεδουλάκη πάρα πολύ γρήγορη, χωρίς κανένα λόγο. Μπορούσε να τελειώσει η σεζόν. Αυτή τη στιγμή ο Αργύρης έχει πάρει δύο Κύπελλα, ένα Πρωτάθλημα, είναι μέσα στην πρόκριση και με συνοπτικές διαδικασίες απολύθηκε. Για μένα είναι πολύ βιαστική κίνηση και είναι πολύ πιθανό αν ήταν κάποιος Πεδουλάκοβιτς να μη γινότανε αυτή η κίνηση.
Στους παίκτες πίσω από Διαμαντίδη και Σπανούλη τι ακολουθεί;
Είμαστε τυχεροί γιατί σε πρώτη φάση έχουμε παιδιά τα οποία είναι σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι των γεννημένων το 1985 όπου είναι μέσα ο Πρίντεζης και άλλοι παίκτες και στη συνέχεια μια γενιά του '89 και του '90 με Καλάθη, Κουφό και αρκετούς άλλους. Πιστεύω λοιπόν ότι έχουμε μέλλον σε πολύ υψηλό επίπεδο. Γενικότερα και για την Εθνική ομάδα και για τις ομάδες μας.
Συνολικά τι περιμένουμε από την Εθνική Ομάδα;
Κάνουμε μια προσπάθεια να υπάρχει ένα στυλ παιχνιδιού σε όλες τις Εθνικές Ομάδες. Φέτος τα μηνύματα είναι πολύ καλύτερα. Είναι θέμα συνδυασμού θεμάτων και από πλευράς Ομοσπονδιακών προπονητών με συνεχείς επαφές. Σε πρώτη φάση μιλάμε με τους προπονητές που έχουν τα επιλεγμένα παιδιά στα κλιμάκια και να δουλεύουμε σε ένα παράλληλο στάδιο. Πρέπει να αρχίσουμε να έχουμε ένα στυλ και θεωρώ ότι είχαμε παρελθόν, έχουμε παρόν και θα έχουμε μέλλον. Είμαστε πολύ τυχεροί σε αυτό το κομμάτι, διότι έχουμε μια πολύ καλή σειρά παικτών οι οποίοι μπορούν να παίξουν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Άρα λοιπόν έχουμε τη συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό, αλλά εμείς πρέπει να βλέπουμε μέχρι την Ολυμπιάδα του 2020. Έχουμε την ικανότητα και το ταλέντο να δημιουργήσουμε μια ομάδα που μπορεί να μας φέρει μετάλλια τώρα αλλά και σε βάθος χρόνου.
Η απόφαση να λειτουργούν όλες οι ηλικιακές ομάδες με ίδιο στυλ είναι δύσκολη;
Είναι θέμα φιλοσοφίας και όχι συστημάτων. Είναι μια γενικότερη μορφή τρόπου παιχνιδιού. Εμείς σαν Ομοσπονδία προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μοντέλα. Η πρώτη μας λογική είναι οι μικρές ηλικιακά Εθνικές Ομάδες να έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά στην ομαδική τακτική. Φυσικά η κάθε ομάδα έχει τις ιδιαιτερότητές της και ο κάθε προπονητής βάζει τη δική του "σφραγίδα". Σα βάση όμως θέλουμε να περάσουμε κοινά πράγματα. Να έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία σε συγκεκριμένα κομμάτια τακτικής. Αυτό προσπαθούμε να το κάνουμε βασιζόμενοι στο DNA του Έλληνα μπασκετμπολίστα και της Ελληνίδας μπασκετμπολίστριας.
Social Buttons